การเข้ารหัส ASCII หมายถึงการแปลงอักขระ (เช่น ตัวอักษร ตัวเลข สัญลักษณ์) เป็น รหัสตัวเลข ASCII ที่สอดคล้องกัน
การถอดรหัส ASCII เป็นการย้อนกลับ โดยแปลงรหัสตัวเลข ASCII กลับเป็นอักขระที่อ่านได้
ASCII (รหัสมาตรฐานอเมริกันสำหรับการแลกเปลี่ยนข้อมูล) ใช้ค่าตัวเลข (0–127) เพื่อแสดงอักขระภาษาอังกฤษพื้นฐาน
การสื่อสารมาตรฐาน: ASCII เป็นการเข้ารหัสพื้นฐานสำหรับระบบคอมพิวเตอร์ เครือข่าย และโปรโตคอลการสื่อสาร
น้ำหนักเบา: ไฟล์และการส่งข้อมูล ASCII มีขนาดเล็กลงและ ง่ายกว่าเมื่อเทียบกับ Unicode ทำให้มีประสิทธิภาพ
ความเข้ากันได้กับรุ่นเก่า: ระบบ ฐานข้อมูล และอุปกรณ์รุ่นเก่าจำนวนมากต้องการข้อมูลในรูปแบบ ASCII
การจัดการข้อผิดพลาด: ทำให้กระบวนการตรวจสอบและทำความสะอาดข้อความง่ายขึ้นโดยจำกัดอักขระให้อยู่ในชุดอักขระที่เล็กและเป็นที่รู้จัก
ใช้ฟังก์ชันการเขียนโปรแกรมเพื่อแปลงข้อความเป็นค่าไบต์ ASCII และแปลงกลับเป็นค่าไบต์ ASCII (เช่น .encode('ascii'), .decode('ascii') ใน Python)
จัดการอักขระที่ไม่รองรับโดย ASCII โดยการละเว้น แทนที่ หรือสร้างข้อผิดพลาด
ระบุการเข้ารหัส ASCII เมื่ออ่าน/เขียนไฟล์ ส่งคำขอเครือข่าย หรือเตรียมข้อมูลสำหรับ API หรืออุปกรณ์บางอย่าง
เมื่อทำงานกับฮาร์ดแวร์หรือซอฟต์แวร์รุ่นเก่าที่รองรับเฉพาะ ASCII
เมื่อสร้างโปรโตคอลที่เรียบง่ายหรือรูปแบบข้อมูลน้ำหนักเบาที่ต้องการเฉพาะอักขระพื้นฐาน
เมื่อส่งข้อมูลผ่านเครือข่ายที่จำกัด ซึ่งขนาดข้อมูลขั้นต่ำและการอ่านที่รับประกันได้เป็นสิ่งสำคัญ
เมื่อเตรียมข้อมูลข้อความ สำหรับสภาพแวดล้อมที่มีความเข้มงวด ข้อกำหนดการเข้ารหัส เช่น ระบบฝังตัวหรือโปรโตคอลอินเทอร์เน็ตในช่วงแรกๆ
