Kodowanie adresów URL (znane również jako kodowanie procentowe) to proces konwersji znaków specjalnych na format, który można bezpiecznie stosować w adresach URL. Zastępuje znaki niedozwolone w adresach URL (takie jak spacje, znaki interpunkcyjne lub znaki spoza zestawu ASCII) znakiem procentu (%), po którym następują dwie cyfry szesnastkowe reprezentujące kod ASCII znaku.
Na przykład spacja jest kodowana jako %20, a dwukropek (:) może być kodowany jako %3A.
Aby zapewnić, że znaki specjalne w adresach URL (takie jak spacje, znaki zapytania, ukośniki i znaki &) są prawidłowo reprezentowane bez naruszania struktury adresu URL.
Aby kodować znaki spoza zestawu ASCII (takie jak litery akcentowane lub znaki z alfabetów innych niż łacińskie), aby zapewnić zgodność z systemami obsługującymi tylko ASCII.
Aby zakodować parametry zapytania w adresie URL, aby były poprawnie analizowane przez serwery WWW i przeglądarki.
Aby zapobiegać złośliwej manipulacji danymi w adresach URL poprzez kodowanie potencjalnie niebezpiecznych znaków.
Kodowanie adresów URL jest często wykonywane przy użyciu wbudowanych funkcji w większości języków programowania.
W JavaScript możesz użyć encodeURIComponent() lub encodeURI().
W Pythonie możesz użyć urllib.parse.quote() lub urllib.parse.quote_plus().
Zastępuje znaki, które nie są bezpieczne w adresie URL (takie jak spacje, &, =, #) odpowiadającymi im zakodowanymi wartościami.
Na przykład:
encodeURIComponent("Hello World!") zwróci "Hello%20World%21".
Podczas kodowania parametrów zapytania lub danych formularza w adresie URL, na przykład w żądaniach HTTP GET.
Podczas osadzania znaków specjalnych (takich jak spacje, ukośniki lub znaki spoza zestawu ASCII) w adresie URL, zwłaszcza podczas interakcji z interfejsami API lub witryną internetową usługi.
Podczas ręcznego tworzenia adresów URL i upewniania się, że znaki takie jak =, & lub ? nie zakłócają struktury adresu URL.
Podczas tworzenia krótkich adresów URL lub zakodowanych linków, które muszą być udostępniane w czytelnym i bezpiecznym formacie.
