Kodowanie Base64 to metoda konwersji danych binarnych na ciąg ASCII przy użyciu zestawu 64 drukowalnych znaków: A–Z, a–z, 0–9, +, / i = jako wypełnienie. Jest szeroko stosowany do kodowania danych binarnych, takich jak obrazy, pliki, a nawet złożone ciągi znaków, do tekstu, który można bezpiecznie przesyłać za pomocą mediów tekstowych, takich jak e-mail lub adresy URL.
Aby kodować dane binarne (takie jak pliki lub obrazy) do formatu przyjaznego tekstowi w celu przechowywania lub przesyłania.
Aby bezpiecznie osadzać dane binarne w formatach tekstowych, takich jak JSON, XML lub HTML.
Aby zapewnić zgodność z systemami, które mogą nie obsługiwać surowych danych binarnych (np. systemy poczty e-mail lub systemy oparte na adresach URL).
Aby zmniejszyć liczbę błędów w transmisji zapewniając, że dane składają się wyłącznie z drukowalnych znaków ASCII, unikając problemów ze znakami specjalnymi w danych.
Kodowanie Base64 jest zazwyczaj wykonywane za pomocą wbudowanych funkcji lub bibliotek w większości języków programowania.
Pobiera dane wejściowe binarne (takie jak plik obrazu lub dowolne surowe dane bajtowe) i konwertuje je na ciąg zakodowany w standardzie Base64.
Zakodowany ciąg można używać bezpośrednio w formatach tekstowych (takich jak JSON lub HTML) lub przesyłać w środowiskach, które zezwalają tylko na dane tekstowe.
Podczas osadzania plików binarnych (takich jak obrazy, dźwięk lub dokumenty) w formatach tekstowych (takich jak HTML, CSS lub JSON).
Gdy trzeba zakodować dane binarne do transmisji za pomocą mediów zaprojektowanych do obsługi tekstu, takich jak wiadomości e-mail lub żądania HTTP.
Podczas pracy z systemami API, które oczekują, że dane binarne zostaną zakodowane jako ciąg (np. osadzanie danych obrazu bezpośrednio w JSON lub wysyłanie danych w żądaniach HTTP POST).
Podczas przechowywania lub przesyłania tokenów uwierzytelniania lub innych danych binarnych w adresach URL lub parametrach zapytania.
